We zijn er bijna (maar nog niet helemaal...)

Koekoek!

Op 30km van onze bestemming, geven we nog graag de update van de voorbije 2 dagen:

DAG 30: SAMOS - PALAS DE REI (62.93km)

- In het midden van de nacht worden we wakker door een vreemd, onregelmatig lawaai. Het lijkt wel of er iemand aan het beeldhouwen is onder ons. Gelukkig duurt het niet lang en kunnen we verder goed slapen.
- Bij het vertrek komen we een Spaanse mountainbiker tegen die we al een paar keer hebben gekruist.
- Het eerste stadje op de route vandaag is Sarria. Een droevige bedoening met hoofdzakelijk appartementsgebouwen, maar de café con leche smaakt er wel. We komen er ook de 3 Spaanse mountainbikers van op de Ibañeta tegen.
- Het traject vandaag gaat goed op en neer, met hoofdzakelijk klimwerk. Zo zal het verder gaan tot in Santiago.
- Net voor de middag kunnen we nog genieten van een mooie afdaling langs een stuwmeer naar Portomarin. De voorgeschreven route loopt langs dit stadje, maar wij slaan even af. Het extra klimmetje dat we moeten maken, is echter meer dan de moeite waard. In het speciale kerkje kunnen we net na de mis een mooie stempel versieren.
- We lunchen (ons taai brood con queso) op het kerkplein op het bankje.
- Na de middag verwerken we een 12km lange klim, waarbij de afkoelde kuitspieren zich laten voelen in het eerste stukje aan 10%.
- Langs kleine sympathieke dorpjes (met een look-alike van Mona) bereiken we Palas de Rei. Dit is blijkbaar een belangrijke stopplaats want de in overvloed aanwezige slaapgelegenheden zijn allemaal volzet. Wij vinden er nog een kamertje boven een bar. Jammergenoeg zijn de campings niet zo dik gezaaid op dit deel van de route.

DAG 31: PALAS DE REI - LOXO (66.09km - netto 53...)

- Een kamer boven een bar nemen we nooit meer! Een luidruchtige Spaanse furie in de bar heeft ons een tijd wakker gehouden. De (bad)kamer die gisteren op het eerste zicht wat verouderd, maar wel in orde leek, blijkt achteraf toch niet zo proper te zijn. Het kost ons niet veel moeite om er ´s ochtends in een sneltempo weg te zijn.
- Katleen begint de dag op de fiets al zingend met het oeuvre van Laura Lynn. Wat meer dan 2000km fietsen met een mens kan doen...
- "Tjool&Co" besluiten een alternatieve route via een middeleeuws kasteel te nemen om de voorgeschreven route via de drukke hoofdweg te vermijden.
- Bij het kasteel nemen de verkeerde afslag (er zijn geen richtingsaanwijzers en onze kaart is niet gedetailleerd genoeg) waardoor we wat op de dool geraken.
- Door ons kompas te volgen, komen we uiteindelijk uit in een dorpje (hoera, dit staat eindelijk op de kaart!) dat op 10km van Melide ligt, waar we eigenlijk naartoe moeten.
- We nemen het zekere voor het onzekere en gaan via een wat drukkere weg naar Melide om daar de route terug op te pikken in plaats van verder te sukkelen langs kleine weggetjes en dorpjes die niet op onze kaart staan.
- De controlefreak in Jonathan komt na 4 weken weer tot leven, Katleen bewaart de kalmte en geniet vooral van de mooie uitzichten.
- Melide blijkt een goede keuze: het is een aangenaam stadje waar we inkopen kunnen doen, een mooie stempel krijgen en een café con leche achterover slaan.
- We krijgen er bewondering van 3 fietsende Nederlanders voor onze jeugdige leeftijd als fietspelgrim. Ons geeft het weer goede moed om verder te gaan op het "golvende" voorgeschreven parcours.
- De namiddag verloopt vlotjes, het is mooi weer, klimmen wordt afgewisseld met afdalen en we weten weer waar we zijn :-)
- Bij het afhalen van een stempel in de albergue in Arzúa, ontmoeten we opnieuw de Spaanse mountainbiker van de voorbije dagen. Door de taalbarrière kunnen we geen echt vlot gesprek voeren, maar het is steeds weer een fijn weerzien. We wuiven hem uit met een "¡Hasta mañana a Santiago!".
- We vinden één van onze mooiste verblijfsplaatsen van onze reis in Loxo: voor amper €5 meer dan gisteren slapen we deze avond in een huisje met grote slaapkamer, heerlijke inloopdouche en een aparte living met keuken! We genieten van de gekoelde biertjes die we erbij krijgen op het terras. We kunnen eindelijk de pasta klaarmaken die we al een tijdje meesleuren, maar wegens omstandigheden niet klaargemaakt hebben. Het oude taaie brood kan morgen in de broodrooster. Geen gedeelde badkamer, geen voorbijrazende auto´s of roepende bargasten deze avond, wat een luxe!

Morgen in gebogen en heuvelachtige lijn naar de stad waar we al zovéél maanden over spreken!

¡Hasta la proxima!

Tjool&Co